- ructator
- ructātŏr, ōris, m.
Aug. celui qui prêche.
* * *ructātŏr, ōris, m. Aug. celui qui prêche.* * *Ructator, et Ructatrix, pen. prod. Verbalia. Celuy ou celle qui route.\Ructatrix herba. Martial. Qui fait router.
Dictionarium latinogallicum. 1552.